The Cellar izle

Yeni İrlanda perili ev filmi “The Cellara ne orijinal konusu ne de teknik ifadesi için bakmalısınız. Bu film, kızı korkutucu bir bodrumda kaybolan ve bodrumun Şeytani matematik tarafından lanetlenip lanetlenmediği konusunda belirsiz bir yeni ev sahibi hakkında. Yazar/yönetmen Brendan Muldowney'nin gizemli dehşet vizyonu, hem garip kurgunun öncüsü H.P. Lovecraft'ın hem de özellikle 1970'ler ve 1980'lerin daha ucuz İtalyan hayranlarından Lucio Fulci ve onun garip, gerçeküstü “Gates of Hell”üçlemesinin eserlerini akıllara getirebilir.

Bu kötü çünkü “The Cellar, tüyler ürpertici ve/veya hatırlanabilir Lovecraft'ın korkuları için telafi edebilecek çılgın bir enerjiye sahip değil. “The Celların daha akıllı veya daha sadık bir saygı duruşu olması gerekmiyor. Tek ihtiyaç duyduğu şey, yeterince çekici hale getirmek ve birçok generik öncülüne karşı dayanıklı kılmak için biraz daha enerjik, iğrenç, düşünceli... bir şey olması!

“The Cellar”ile ilgili sorunlar hemen başlar ve devam eder. Genç kızı Ellen'ın (Abby Fitz) yeni evlerinin bodrumunda nasıl kaybolduğunu tam olarak anlamaya çalışırken giderek daha çok takıntılı olan endişeli ebeveyn Keira Woods'u (Elisha Cuthbert) takip ediyoruz. Adil olmak gerekirse, Keira yeni geniş kırsal evine taşındı - Roscommon, İrlanda'da çekildi! - ve şüpheci eşi Brian (Eoin Macken), evin her yerinde bulduğu garip "glifler" konusunda çok da endişeli görünmüyor. Keira'nın bir köşe taşında bulduğu ve bir kelime oyunu gibi ele alınırsa "Leviathan" olarak okunabilecek İbrani karakterler içeren bir matematik denklemi gibi.

Bu yüzden Keira, video oyunları oynayan oğlu Steven'ın (Dylan Fitzmaurice-Brady) hafif doğaüstü olayların olduğu aynı mekanda bulunması sırasında konuyu tek başına ilerletmek zorunda. Esas olarak: yakındaki bir abaküsteki boncuklar, hareketlerini görünür şekilde yönlendiren hiç kimse olmadan bir yandan diğer yana sızmaya başlar.

Bu uykulu ve sık sık yarım bırakılmış gibi görünen durumla dalga geçmek istiyorum, ancak zamanla, “The Celları çılgınca senaryosu ve çoğunlukla ağır ilerleyen temposu nedeniyle sevmek istediğimi de kabul etmeliyim. Çok temel hikaye anlatma ve görüntü oluşturma sorunları olduğu için bu filmi tavsiye edemem ve hatta cömert izleyicilerin bunları önceden kabul etmesi gerekiyor. Ancak... tuhaf şekilde yavaş tempoya ve al dente karakter/kişilik geliştirmeye alıştığınızda, kendinizi “The Cellar”için de tutkulu bir şekilde desteklerken bulabilirsiniz.

Özellikle Cuthbert, Muldowney'nin diyaloglarını satmak için Herkül'ün ağrılarını çeker. Örneğin Keira, Ellen'ın okul müdüründen kızının siber zorbalığa maruz kaldığını öğrendiğinde. Ellen'ın neden dalga geçildiğini veya bu ifşaların Keira için ne anlama geldiğini asla gerçekten anlamıyor veya takdir etmiyoruz, Keira Brian'a söyler, ancak Ellen'ın "hala benim için küçük bir kız" olduğunu asla ifade etmiyor.

Ancak “The Celların en acil sorunu, herkesin Cuthbert dışında bu filmi otomatik pilotta çekmiş olmasıdır. Fikirlerini birleştirecek büyük bir kavramsal süreklilik yok, yalnızca şekilsiz, gizemli ve belki de bilinmez bir tehdit var. Ne yazık ki, bu sağlam konsept burada kaba bir ifade buluyor, örneğin sonsuz bir bodrum merdiven setini içeren kavramsal olarak sağlam ama pratikte ahmakça sahnelerde. Ya da saniyeler süren, ağzı açık insan yüzlerinin duvar resminin üzerine odaklanma. Bu görüntüler, ifade edildiği şekliyle, çok kısa bir süre boyunca dökülüp incelenecek kadar güçlü değil. Ancak kamera, çok fazla inflection veya perspektif olmadan, hem merdivenlere hem de duvara o kadar uzun süre takılıyor ki, birkaç an sonsuza kadar sürüyor gibi görünüyor.

Genellikle “The Cellar”gibi filmler için destek veririm, özellikle kayıp bir kızın annesi tarafından Schrodinger'in hipotetik kedisi gibi tarif edildiği filmler, çünkü “onu bulana kadar ne ölü ne de diridir.”Sayıların büyüleyici sesleriyle dinleyicilerini hipnotize eden bir gramofon fikrini de seviyorum. Hatta film karakterleri İncil'deki deniz canavarı Leviathan'ı “İbrani mitolojisinden bir tür deniz canavarı”olarak tanımladığında sandalyemde doğruluyorum. Ancak, “The Cellarda birkaç yüksek konsept fikrinin önerisi dışında pek bir şey bulamadım. Schrodinger'in kedisi gibi, “The Celların keyfini çıkarmanız, en iyi ihtimalle belirtildiği gibi birçok karmaşık faktöre bağlıdır ve daha sonra terk edilir. Kendimi daha fazla açıklamamı isteme; onu gördüğünde neye baktığını bileceksin.

filmizlex iyi seyirler diler..